علت ریزش مو

ریزش مو یک مشکل بسیار رایج و در عین حال ناراحت کننده می باشد که علل مختلفی دارد و میلیون ها نفر در سراسر دنیا را درگیر کرده است.

طبق اعلام آکادمی پوست آمریکا (AAD) ریزش بین 50 تا 100 تار مو در روز طبیعی است. در واقع با حدود 100000 تار مو روی سر، این مقدار ریزش کم می باشد و جای نگرانی ندارد و موهای جدید به طور معمول جایگزین موهای ریخته شده می شوند، اما متاسفانه همیشه این اتفاق نمی افتد و تعداد موهایی که می ریزند از تعداد موهایی که در می آیند بیشتر است و فرد درگیر ریزش مو می شود!

در هر لحظه، حدود 90 درصد موهای سر افراد در حال رشد است. در واقع هر فولیکول چرخه زندگی خود را دارد که می تواند تحت تأثیر سن، بیماری و سایر عوامل، آسیب ببیند و ریزش مو اتفاق بیفتد.

برای اینکه بتوانید علل اصلی ریزش مو را بهتر درک کنید، باید ابتدا با چرخه رشد موها آشنا شوید:

چرخه رشد مو به 3 مرحله اصلی تقسیم می شود:

1- آناژن: آناژن رشد فعال مو است که معمولا بین 2 تا 8 سال طول می کشد.

2- کاتاژن: کاتاژن مرحله انتقال مو از فاز رشد به استراحت است که 2 تا 3 هفته طول می کشد.

3- تلوژن: تلوژن مرحله استراحت مو است که حدود 2 تا 3 ماه طول می کشد. در پایان مرحله استراحت، موها می ریزند و یک موی جدید جایگزین آن می شود و چرخه رشد مو دوباره شروع می شود.

گاهی بیماری، تغییرات هورمونی، استرس، افزایش سن و شرایط ارثی می تواند در چرخه رشد مو اختلال ایجاد کند. در این شرایط موهای بیشتری می ریزند، اما موی جدیدی جایگزین آن نمی شود!

مشکل ریزش مو می تواند به تدریج و در طی سال ها همراه شما باشد یا به طور ناگهانی اتفاق بیفتد و همچنین با توجه به علتی که دارد، ممکن است موقت یا دائمی باشد.

درک علت ریزش مو می تواند به انجام درمان درست و در نتیجه جلوگیری از ریزش بیشتر موها بسیار کمک کند. به همین جهت در این مقاله قصد داریم درباره علائم و علل اصلی ریزش موها صحبت کنیم تا بتوانید نوع ریزش موهایتان را تشخیص داده و مناسب ترین درمان را انتخاب کنید.

اصلی ترین علائم ریزش مو

افراد با توجه به نوع ریزش و دلیل آن، ریزش مو را با علائم مختلفی مشاهده می کنند، اما به طور کلی رایج ترین علائم ریزش مو عبارتند از:

• عقب رفتن خط رویش مو که در ریزش مو با الگوی مردانه دیده می شود.
• نازک شدن مو در سرتاسر سر و باز شدن فرق سر که معمولاً در ریزش مو با الگوی زنانه دیده می شود.
• ریزش تکه های کوچک مو در پوست سر
• ریزش مو در سراسر پوست سر و بدن

مهم ترین دلایل ریزش مو چیست؟

در پاسخ به این سوال که چه چیزی باعث ریزش مو می شود باید گفت عوامل مختلفی در ریزش مو دخیل هستند، اما مهم ترین دلایل ریزش مو سر عبارتند از:

1- ژنتیک

ژنتیک نقش بسزایی در ریزش مو دارد. اگر پدر یا مادرتان ریزش مو داشته اند، شما نیز احتمالاً آن را تجربه خواهید کرد.

هنگامی که ریزش مو به دلیل ژنتیک شما ایجاد می شود، با یک الگوی قابل پیش بینی رخ می دهد که به آن آلوپسی آندروژنیک گفته می شود. ریزش مو آندروژنیک با عنوان “ریزش مو با الگوی مردانه” یا “ریزش مو با الگوی زنانه” هم شناخته می شود و شایع ترین علت ریزش مو در بین افراد است.

ریزش مو آندروژنیک در مردان (ریزش مو با الگوی مردانه)

این نوع ریزش مو به شکل یک فرورفتگی M مانند در جلوی سر مردان دیده می شود و اغلب در دهه 20 یا 30 زندگیشان شروع می شود. حدود 80 %  مردان تا سن 80 سالگی این نوع ریزش مو را تجربه می کنند.

ریزش مو آندروژنیک در زنان (ریزش مو با الگوی زنانه)

در این نوع ریزش مو که با منشا ژنتیکی است، موها در جلوی سر به مرور نازک شده و فرق سر از هم باز می شود. یک تحقیق استرالیایی نشان داده است که حدود 7% زنان تا سن 20 سالگی و 55% آن ها تا سن 80 سالگی این نوع از ریزش مو را در زندگیشان تجربه می کنند.

2- عدم تعادل هورمون ها

یک دلیل ریزش مو می تواند عدم تعادل هورمون ها در بدن باشد. هورمون ها نقش مهمی در تنظیم چرخه رشد مو دارند و هرگونه عدم تعادل هورمونی می تواند منجر به نازک شدن مو و ریزش مو هورمونی شود. عدم تعادل هورمون ها ناشی از بارداری، زایمان، یائسگی و مشکلات تیروئید می تواند باعث ریزش مو شود.

به طور کلی عدم تعادل هورمون های زیر در بدن می تواند منجر به ریزش مو هورمونی شود:

هورمون آندروژن

آندروژن ها هورمون های مردانه ای هستند که در بدن مردان و زنان وجود دارد. یکی از مهم ترین آندروژن هایی که بر ریزش مو اثر می گذارد، هورمون دی هیدروتستوسترون (DHT) است که از مشتقات هورمون تستوسترون است.

مقادیر زیاد هورمون آندروژن در بدن فردی که به لحاظ ژنتیکی مستعد آلوپسی آندروژنیک است، می تواند منجر به ریزش مو شود. به طور کلی آلوپسی آندروژنیک حدود 50%  زنان و مردان را بعد از سن بلوغ درگیر می کند.

سطوح بالای آندروژن ‌ها از جمله DHT، فولیکول‌ های مو را کوچک کرده و چرخه رشد آن را کوتاه می کند و علاوه بر ایجاد ظاهری نازک ‌تر و شکننده ‌تر برای مو، باعث ریزش سریع تر موها هم می شود.

تنبلی تخمدان و ریزش مو نیز یک مشکل هورمونی مرتبط با هورمون های آندروژن در بدن زنان است. در واقع در افراد مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)، سطوح بالای آندروژن می تواند ریزش مو را تشدید کند. PCOS یک اختلال هورمونی است که نه تنها منجر به سیکل های قاعدگی نامنظم و کیست تخمدان می شود، بلکه باعث افزایش سطح آندروژن می شود که می تواند منجر به نازک شدن و ریزش مو بیشتر شود.

استروژن و پروژسترون

استروژن و پروژسترون هورمون های زنانه ای هستند که نقش مهمی در چرخه رشد مو دارند. سطوح بالای استروژن فاز رشد مو را طولانی تر می کند.

همچنین پروژسترون در فولیکول مو تبدیل تستوسترون به دی هیدروتستوسترون را از طریق مهار فعالیت آنزیم 5-آلفا ردوکتاز کاهش می دهد و به همین دلیل است که زنان در دوران بارداری موهای پر پشت تری دارند.

برعکس، سطوح پایین ‌تر استروژن و پروژسترون می‌تواند منجر به نازک شدن و ریزش مو شود که معمولاً در دوره‌های یائسگی و پس از زایمان دیده می‌شود.

هورمون های تیروئید

غده تیروئید در بدن هورمون هایی تولید می کند که متابولیسم بدن را تنظیم می کنند و عدم تعادل این هورمون ها می تواند بر رشد مو تأثیر بگذارد. کم کاری تیروئید و پرکاری تیروئید هر دو می توانند منجر به ریزش مو شوند.

در کم کاری تیروئید کاهش سطح هورمون های تیروئیدی می تواند باعث شود که فولیکول های مو زودتر از موعد وارد فاز استراحت (تلوژن) شوند و همین موضوع منجر به نازکی، خشکی و شکنندگی موها و در نهایت ریزش آن ها شود.

در پرکاری تیروئید، غده تیروئید هورمون های تیروئیدی را بیش از حد تولید می کند و فرآیندهای متابولیک را در بدن سریعتر می کند.

مقدار بیش از حد هورمون های تیروئیدی در بدن می تواند چرخه رشد طبیعی مو را مختل کند و باعث ریزش زودرس مو شود. در واقع مقادیر زیاد هورمون های تیروئید در بدن فاز رشد مو را کوتاه کرده و باعث ریزش سریع تر از موعد موها می شود.

کورتیزول

کورتیزول که با عنوان هورمون استرس شناخته می شود، نقش مهمی در پاسخ بدن به استرس دارد. افزایش سطح کورتیزول در بدن می تواند اثرات نامطلوبی زیر را بر روی موها نیز داشته باشد:

• کاهش زمان چرخه رشد مو

به عنوان مثال کوتیزول می تواند بر چرخه رشد موها تاثیر بگذارد و موها را سریع تر از موعد وارد فاز استراحت کند و منجر به ریزش مو تلوژن افلوویوم شود.

• کاهش خون رسانی فولیکول های مو

همچنین سطوح بالای کورتیزول در بدن می تواند رگ های خونی را منقبض کند و جریان خون را در پوست سر کاهش دهد. این شرایط تامین مواد مغذی ضروری و اکسیژن را به فولیکول های مو محدود کرده و رشد موها را با مشکل مواجه می کند و در نهایت منجر به ریزش بیش از حد موها می شود.

• افزایش ابتدا به بیماری های پوستی کف سر

استرس مزمن و سطوح بالای کورتیزول در بدن می تواند سیستم ایمنی را سرکوب کند، حساسیت به عفونت در بدن را بالا ببرد و شانس ابتلا به بیماری های مرتبط با پوست سر مانند شوره سر و درماتیت سبورئیک را افزایش می دهد که این شرایط می تواند به ریزش مو کمک کند.

• افزایش التهاب فولیکول مو

افزایش کورتیزول می تواند منجر به التهاب در فولیکول های مو شود که می تواند به آنها آسیب برساند و رشد مو را مختل کند.

• افزایش تولید آندروژن

سطوح بالای کورتیزول می تواند بر تولید آندروژن ها تأثیر بگذارد. مقادیر زیاد آندروژن در بدن می تواند منجر به نازک شدن و ریزش مو به ویژه در افراد مستعد به آلوپسی آندروژنتیک شود.

3- ابتلا به برخی بیماری ها

برخی از بیماری ها مانند آلوپسی آره آتا (یک بیماری خود ایمنی که به فولیکول های مو حمله می کند)، عفونت های پوست سر و بیماری هایی مانند لوپوس و یا حتی کرونا، آلوپسی آندروژنیک که تحت تاثیر عوامل هورمونی و ژنتیکی می باشد، اختلالات تیروئید مانند کم کاری و پرکاری تیروئید، سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) و تریکوتیلومانیا می توانند علت ریزش مو باشند.

4- مصرف برخی داروها

مصرف برخی داروها می تواند عامل مهمی در ریزش مو باشند، زیرا بسیاری از داروها می توانند با چرخه طبیعی رشد مو تداخل داشته باشند.

مهم ترین داروهایی که باعث ریزش مو می شوند:

داروهای شیمی درمانی

داروهای شیمی درمانی برای درمان سرطان با هدف قرار دادن سلول هایی که به سرعت تقسیم می شوند، استفاده می شود. این داروها نه تنها بر سلول های سرطانی بلکه به سایر سلول هایی که به سرعت تقسیم می شوند، از جمله فولیکول های مو نیز تأثیر می گذارد و باعث ریزش مو آناژن افلوویوم می شود که فرد به صورت ناگهانی مقدار قابل توجهی از موهای بدن و سر خود را از دست می دهد.

داروهای ضد انعقاد (رقیق کننده های خون)

این داروها با هدف جلوگیری از لخته شدن خون در شرایطی مانند ترومبوز ورید عمقی و آمبولی ریه تجویز می شوند و می توانند چرخه رشد مو را مختل کنند و باعث ایجاد تلوژن افلوویوم شوند.

بتابلوکرها

بتابلوکرها با هدف درمان فشار خون بالا و سایر بیماری های قلبی عروقی تجویز می شوند که می توانند با چرخه طبیعی رشد مو تداخل داشته باشند و منجر به تلوژن افلوویوم شوند.

داروهای ضد افسردگی

این داروها با هدف مدیریت علائم افسردگی، اضطراب و سایر اختلالات خلقی تجویز می شوند که می توانند با ایجاد اختلال در چرخه رشد مو باعث نازک شدن مو شوند.

رتینوئید ها

رتینوئید ها داروهایی هستند که با هدف درمان آکنه شدید و سایر بیماری های پوستی تجویز می شوند. معروف ترین دارو این گروه ایزوترتینوئین (آکوتان) است. در واقع دوزهای بالای ویتامین A و مشتقات آن در این نوع داروها می تواند منجر به ریزش مو شود.

داروهای هورمونی

برخی داروهای هورمونی مانند قرص های ضد بارداری یا داروهای درمان کننده پروستات نیز می توانند از طریق ایجاد تغییرات هورمونی در بدن باعث ریزش مو شوند.

5- کمبود برخی مواد مغذی در بدن

یکی دیگر از دلایل ریزش مو کمبود مواد مغذی ضروری در بدن مانند آهن، پروتئین و برخی ویتامین ها است که می تواند به نازک شدن و ریزش مو منجر شود.

کمبود آهن

کمبود آهن و ریزش مو نیز به یکدیگر مرتبط هستند. در واقع کمبود آهن خون به تنهایی می تواند یک علت ریزش مو باشد. مقدار آهن خون از طریق بررسی سطح فریتین در خون مشخص می شود. در واقع فریتین پروتئینی است که نشان می دهد چقدر آهن در بدن ذخیره شده است. سطح فریتین برخی اوقات در زنانی که پریود می شوند یا افرادی که رژیم گیاه خواری دارند کم است و همین موضوع باعث کمبود آهن و ریزش مو می شود.

افزودن غذاهای غنی از آهن به رژیم غذایی به رشد مجدد موها در این نوع ریزش ناشی از فقر آهن بسیار کمک کند.

منابع غنی از آهن عبارتند از:

مواد غذایی شامل سبزیجات تیره و برگدار، گوشت قرمز، غلات کامل و حبوبات منابع بسیار خوبی برای دریافت آهن هستند. همچنین مصرف مکمل های آهن که برای درمان کم خونی استفاده می شود به توقف ریزش مو کمک می کنند.

کمبود ویتامین D

کمبود ویتامین دی و ریزش مو به یکدیگر مرتبط هستند. در واقع ویتامین D نقش مهمی در چرخه رشد مو، به ویژه در مرحله آناژن (رشد) دارد و به تشکیل فولیکول های جدید مو کمک می کند. کمبود ویتامین D یک علت ریزش مو است که می تواند چرخه رشد مو را مختل کند و منجر به نازک شدن و ریزش موها شود.

منابع غنی ویتامین دی عبارتند از:

نور خورشید، ماهی چرب، لبنیات غنی شده، زرده تخم مرغ

کمبود زینک

زینک برای تولید DNA و RNA سلول های فولیکول مو که در اثر تقسیم سلولی شکل می گیرند، لازم است. همچنین زینک به حفظ غدد چربی اطراف فولیکول ها کمک می کند.

در واقع کمبود زینک می تواند منجر به ریزش مو و کاهش عملکرد غدد چربی و در نتیجه خشکی و شکستگی مو شود.

منابع غذایی غنی از روی:

گوشت، صدف، حبوبات، دانه ها، آجیل

کمبود پروتئین

بخش زیادی از ساختار مو از یک پروتئین به نام کراتین ساخته شده است که به عنوان یک ماده مغذی ضروری برای ساختار و استحکام موها مورد نیاز است.

مصرف کم پروتئین در بدن می تواند منجر به موهای ضعیف، شکننده و ریزش قابل توجه مو شود.

منابع غنی از پروتئین:

گوشت، مرغ، ماهی، تخم مرغ، لبنیات، حبوبات

کمبود بیوتین (ویتامین B7)

بیوتین برای تولید کراتین لازم است و نقش حیاتی در رشد فولیکول مو دارد. کمبود بیوتین می تواند منجر به نازک شدن مو، شکنندگی ناخن ها و بثورات پوستی شود.

منابع غنی از بیوتین:

تخم مرغ، آجیل، دانه ها، ماهی، سیب زمینی شیرین

کمبود اسید های چرب امگا 3

کمبود امگا 3 در بدن می تواند به عنوان یک علت ریزش مو شناخته شود. در واقع امگا 3 فولیکول های مو را تغذیه و رشد مو را تقویت می کند و به تولید روغن لازم برای هیدراته ماندن پوست سر و مو کمک می کند. کمبود امگا 3 می تواند منجر به خشکی، شکننده شدن موها و التهاب پوست سر شود و به ریزش مو کمک کند.

منابع غنی از امگا 3

ماهی چرب، دانه کتان، دانه چیا، گردو

6- مراقبت نادرست از موها

داشتن یک روتین صحیح مراقبت از مو برای داشتن موهایی سالم و جلوگیری از ریزش مو لازم است. با این حال، برخی روش ها و عادات نادرست می‌تواند به میزان قابل توجهی باعث آسیب به مو شوند و به عنوان یکی از دلایل ریزش موی سر شناخته شود.

به عنوان مثال:

استفاده از مواد شیمیایی

یک دلیل ریزش موی سر می تواند استفاده بیش از حد از محصولات شیمیایی برای موها باشد. استفاده مکرر از مواد شیمیایی مانند رنگ مو، دکلره و مواد شیمیایی صافی می تواند تارهای مو را ضعیف کرده و به کوتیکول مو آسیب برساند. این مواد شیمیایی ساختار طبیعی مو را تغییر می دهند و آن را مستعد شکستن و ریزش می کنند.

استفاده زیاد و نادرست از ابزارهای حرارتی مو

استفاده منظم از ابزارهای حرارتی مو مانند سشوار، اتوی مو و بابلیس می تواند با از بین بردن رطوبت مو و تضعیف ساختار پروتئین مو، به آن آسیب برسانند. در واقع گرمای بیش از حد این وسایل می تواند باعث خشکی، شکنندگی و شکستن موها شود.

سفت بستن موها

مدل موهایی که به شدت موها را می کشد، مانند دم اسبی، انواع بافت، کش های محکم و اکستنشن می تواند باعث ایجاد تنش در فولیکول های مو شود. این تنش طولانی مدت یکی از علتهای ریزش مو است که می تواند منجر به آلوپسی کششی شود. آلوپسی کششی نوعی ریزش مو است که ناشی از کشیدن و کشش مداوم فولیکول های مو می باشد.

شستشوی بیش از حد

شستن بیش از حد موها می تواند روغن طبیعی پوست سر را از بین ببرد و منجر به خشکی و خارش پوست سر شود. شستن بیش از حد موها تارهای مو را ضعیف کرده و آنها را مستعد شکستن و ریزش می کند.

شانه و برس کشیدن محکم و بیش از حد

برس زدن بیش از حد تهاجمی یا مکرر مو می تواند باعث آسیب به کوتیکول مو شده و منجر به شکستگی مو و ریزش آن ها شود.

7- استرس

یک علت اصلی ریزش مو می تواند استرس باشد. در واقع استرس می تواند باعث ایجاد شرایطی مانند تلوژن افلوویوم شود. همچنین بررسی ها نشان داده است که استرس در ایجاد آلوپسی آره اتا نیز نقش دارد.

اما چه عواملی باعث ریزش مو استرسی می شوند؟

جراحی

جراحی های بزرگ می توانند یک استرس فیزیکی قابل توجه بر بدن وارد کنند که منجر به تلوژن افلوویوم شود. بدن در طول دوره ریکاوری، عملکردهای حیاتی را بر رشد مو در اولویت قرار می دهد.

بیماری های شدید

بیماری های شدید از جمله عفونت ها مانند کرونا و بیماری های مزمن می توانند بدن را تحت فشار قرار دهند و چرخه رشد مو را مختل کنند.

کاهش وزن سریع

کاهش وزن سریع یا بسیار زیاد، به ویژه زمانی که از طریق رژیم غذایی شدید یا محدودیت شدید کالری اتفاق بیفتد، می تواند منجر به کمبودهای تغذیه ای و استرس فیزیکی و در نتیجه ریزش مو شود.

استرس های عاطفی

استرس عاطفی می تواند باعث شود تعداد قابل توجهی از فولیکول های مو مانند استرس فیزیکی، زودتر از موعد وارد فاز تلوژن شوند. استرس عاطفی مانند مرگ یکی از عزیزان، از دست دادن شغل یا طلاق می توانند منجر به ریزش مو شوند.

آلوپسی آره آتا

یکی از انواع ریزش مو آلوپسی آره آتا می باشد. بررسی ها نشان داده است که استرس عاطفی در تحریک یا تشدید شرایط یک بیماری خود ایمنی مانند آلوپسی آره آتا نقش دارد. در این بیماری سیستم ایمنی به فولیکول های مو حمله می کند و منجر به ریزش موی تکه ای می شود.

تاثیر روانی ریزش مو

ریزش مو می تواند به طور قابل توجهی بر روی سلامت روان افراد تاثیر بگذارد:

1- عزت نفس و اعتماد به نفس

ریزش مو می تواند به شدت بر عزت نفس و اعتماد به نفس افراد تأثیر داشته باشد. بسیاری از افراد موهای پر پشت و سالم را با جوانی، زیبایی و شادابی مرتبط می دانند.

هنگامی که مو شروع به نازک شدن یا ریزش می کند، ممکن است فرد تصور کند که از دست دادن موهایش مساوی با کاهش ارزش وی در نزد دیگران است و یک تصویر منفی از خود در ذهنش بساز. همچنین استرس روانی ناشی از ریزش مو در زنان بیشتر از مردان است.

2- اضطراب اجتماعی و انزوا

افرادی که درگیر ریزش مو هستند ممکن است در مورد ظاهر خود بیش از حد استرس داشته باشند و همچنین  نگران این باشند که دیگران درباره آن ها چه فکری می کنند. این اضطراب می تواند منجر به گوشه گیری و انزوای اجتماعی شود، زیرا افراد ممکن است از موقعیت هایی که ریزش موی آنها قابل مشاهده است دوری کنند. با گذشت زمان، این موضوع می تواند به افزایش تنهایی و کاهش حمایت اجتماعی منجر شود.

برای مثال یک مطالعه علمی نشان داده است که حدود 40% از زنان مبتلا به آلوپسی، مشکلات زناشویی داشته اند و حدود 63% ادعا کرده اند که مشکلات مرتبط با شغل دارند.

3- افسردگی و مشکلات عاطفی

عوارض عاطفی ریزش مو می تواند منجر به مشکلات شدیدتر سلامت روان مانند افسردگی شود. استرس و درگیری دائمی با ریزش مو می تواند باعث ایجاد احساس ناامیدی و غمگینی شود. برخی از افراد ممکن است دچار افت خلقی مداوم و از دست دادن علاقه به فعالیت هایی شوند که زمانی از آنها لذت می بردند.

بار روانی ریزش مو می تواند به ویژه برای کسانی که برای ظاهر خود ارزش زیادی قائل هستند، بسیار زیاد باشد.

به طور کلی درجه یکسانی از آلوپسی ممکن است پاسخ های روانی متفاوتی را در افراد مختلف ایجاد کند. مثلا برخی از افراد درگیر ریزش مو از نظر فیزیولوژیکی پاسخ طبیعی خواهند داشت ولی در افرادی که زمینه اختلال شخصیت مرزی را دارند، ریزش مو باعث تشدید علائم و بروز این مشکل روانی می شود.

همچنین مطالعات کلینیکی نشان داده است که بین 20 تا 48 درصد از بیمارانی که برای جراحی زیبایی مراجعه می کنند ممکن است تشخیص روانپزشکی نیز داشته باشند.

4- هویت و نقش های جنسیتی

ریزش مو می تواند احساس هویت فرد را به چالش بکشد، به ویژه در فرهنگ هایی که مو جنبه مهمی از هویت فردی و اجتماعی است. در تصور برخی مردان، ریزش مو می تواند مانند از دست دادن مردانگی باشد و در حالی که برای برخی زنان، مانند از دست دادن زنانگی است. این تغییرات در ادراک افراد از خود می تواند درگیری های درونی ایجاد کند و به احساس بی کفایتی یا شرم منجر شود.

چه زمانی باید برای ریزش مو به پزشک مراجعه کنید؟

مراجعه به پزشک متخصص در برخی مواقع در کنترل و پیشرفت ریزش مو بسیار اهمیت دارد. در صورتیکه شرایط زیر را دارید باید هرچه سریعتر به پزشک برای درمان ریزش مو مراجعه کنید:

1- ریزش موی مداوم

اگر ریزش موی مداوم یا شدید دارید و با وجود انجام درمان های خانگی ریزش مو شما قطع نمی شود، حتما توسط یک پزشک متخصص پوست و مو ویزیت شوید. گاهی علت ریزش مو می تواند وجود یک بیماری زمینه ای در بدن باشد که در این شرایط نیاز به بررسی بیشتر می باشد.

2- ریزش موی سریع یا ناگهانی

ریزش ناگهانی یا سریع مو می تواند نشان دهنده یک بیماری شدید مانند آلوپسی آره آتا یا عفونت پوست سر باشد. اگر در این شرایط هستید نیز باید هرچه سریعتر برای بررسی بیشتر به پزشک مراجعه کنید.

3- علائم مرتبط

اگر ریزش موهایتان با علائم دیگری مانند خارش، قرمزی یا درد همراه است می تواند نشانه یک بیماری باشد. در این شرایط برای تشخیص ریزش مو باید به پزشک متخصص مراجعه کنید. بیماری هایی مانند پسوریازیس پوست سر یا عفونت ها می توانند چنین علائمی را ایجاد کنند.

4- مشکلات روحی

ریزش مو می تواند به طور قابل توجهی بر سلامت روان افراد تأثیر بگذارد. اگر به خاطر ریزش مو دچار ناراحتی، افسردگی یا اضطراب مداوم هستید کمک گرفتن از یک پزشک متخصص پوست و یک روانشناس می تواند بسیار مفید باشد.

جمع بندی

ریزش مو یک بیماری شایع و در عین حال ناراحت کننده است که می تواند هر کس را تحت تاثیر قرار دهد. درک علت ریزش مو و بررسی گزینه های مختلف درمانی اولین قدم در مسیر بهتر شدن ریزش موهایتان است.

در واقع با تشخیص به موقع، انجام مراقبت های مناسب از مو و درمان مشکلات زمینه ای در بدنتان تا حد بسیار زیادی می توانید فرایند ریزش موهایتان را کند یا متوقف کنید.